love monday วันจันทร์ของใจ

love monday 

วั น จั น ท ร์ ข อ ง ใ จ

“ เรื่องของเรามันไม่มีตอนไหนเลยที่ฝืน มันไม่เคยเป็นความลำบาก ที่คบเพราะอยากคบ ไม่ว่าจะวันนี้ พรุ่งนี้ หรือเมื่อไหร่ มันก็แค่เรารักกัน เธอไม่จำเป็นต้องสนใจอะไรพวกนั้นเลย”

ภายใต้ใบหน้าเรียบๆ ไม่มีอะไรนั้น คงมีแต่เรื่องพวกนี้วนเวียนอยู่ในหัว และพอถึงวันที่เธอไม่ไหวเธอก็แค่ระเบิดออกมา วันจันทร์ไม่ใช่คนเข้มแข็งแบบที่แสดงเธอแค่ทำเหมือนเข้มแข็ง เขารู้อยู่แล้ว แต่แค่ไม่รู้ว่าเธอจะอ่อนไหวขนาดนี้ ภาพตรงหน้าที่ได้เห็น คนที่กำลังเอามือปาดน้ำตา ผมที่หลุดลุ่ยออกมาเล็กน้อย สายตาว่างเปล่าแต่แบกโลกไว้ทั้งใบ ยิ่งเห็นแบบนี้เขายิ่งอยากอยู่ใกล้เธอ อยากโอบกอดความว่างเปล่านั้นไว้ ด้วยความเว้าแหว่งของตัวเอง

คินก้าวมายืนตรงหน้า สัมผัสแผ่วเบาของมือที่ลูบลงบนหัวเหมือนต้องการปลอบว่าไม่เป็นไร เขาเห็นเธอในด้านที่อ่อนแอที่สุดแต่กลับยิ้มรับมันอย่างเข้าใจ รอยยิ้มตรงหน้ามันอุ่นใจกว่าคำปลอบใจในหนังสือเล่มไหน วินาทีนั้นวันจันทร์มั่นใจว่าเธอเจอเขาแล้ว คนที่เป็นแผ่นดิน เป็นท้องฟ้า เธอเอื้อมมือขึ้นไปหยิบมือของคินลงมา กุมมันไว้เบาๆ

“ ถ้าเราเลือกแล้วว่าจะไม่ไปไหน เธอจะเป็นบ้านให้เราได้ไหม ”

บ้านที่แปลว่าที่พัก คอยปกป้องเราจากทุกอย่างที่ทำร้าย ต่อให้เหนื่อยแค่ไหนถ้าได้กลับบ้านทุกอย่างจะดีขึ้น

“ เธอจะเป็นคนเดียวที่อยู่ในบ้านของเรา ”

---

นิ ย า ย เ ล่ ม นี้ เ กิ ด ขึ้ น จ า ก ค ว  า ม รู้ สึ ก ใ น ช่ ว ง เ ว ล า ห นึ่ ง 

" ที่รู้สึกว่าเราไม่เป็นส่วนหนึ่งกับที่ไหนเลย"

เขียนจากความรู้สึกตอนที่เราเหงา และต้องการให้ใครมองเห็น เลยอยากถ่ายทอดออกมาผ่านตัวละครของ  วันจันทร์กับอคิราห์ คนสองคนที่เหมือนจะต่างกันแต่มีความเหมือนกันอยู่ลึกๆ คือบาดแผลจากการแตกสลายในอดีตที่ก้าวผ่านไม่ได้ เหมือนของสองชิ้นพังๆ ที่ได้มาเจอกัน เป็นมู้ดของคำว่าบ้านที่ไม่ใช่สถานที่ แต่เป็นคนข้างๆ

---

เป็นดราฟนิยายที่เคยเขียนไว้นานแล้ว แต่ไม่เคยเผยแพร่ที่ไหน เอามาปรับพล็อตวางโครงใหม่ ตัวนักเขียนเองห่างหายจากการเขียนนิยายไป 5-6 ปี ได้ แต่ความรักเกี่ยวกับงานเขียนยังวนเวียนอยู่ในหัวตลอด แต่ด้วยช่วงอารมณ์ก็กลัวจะเขียนงานออกมาได้ไม่ดี แต่ท้ายที่สุดก็ตัดสินใจว่าอยากลองดู เรื่องนี้มีการวางพล็อตจนจบแบบคร่าวๆ แล้ว เขียนนำไปได้ส่วนหนึ่งแต่ไม่มาก จะเกลาเพิ่มนิดหน่อยเวลาลง จะพยายามมาอัพอาทิตย์ละ 2-3 บทต่อ week นะคะ